MŁODSZEGO PIERWSZE ZE SZKOŁĄ PORACHUNKI

KALIGRAFIA: LITERKA "e" 

MŁODSZY siedzi przy biurku (lampka z lewej strony, wyeliminowane wszelkie rozpraszacze, krzesło aero- energo- i w ogóle super) i w skupieniu rozwiązuje zadania z kart ćwiczeń do matematyki.

Wróć. Jeszcze raz.

MŁODSZY wije się nad uzupełniankami (w wyznaczone miejsce wklej, wpisz, dopasuj, przyporządkuj). Ostatnio był widziany z pupą na krześle, ale nogą na kaloryferze, przy stole w jadalni. Wszystko go rozprasza, o czym głośno, co minutę informuje wszystkich wokół. Nic dziwnego. W garnkach wrze, na podłodze KROPKA się drze, na drugim końcu stołu NAJMŁODSZA wydziera... coś z kolorowego papieru. 

- Nawet sam siebie rozpraszam!!!- MŁODSZY traci cierpliwość, setny już raz temperuje ołówek.

- Mamoooo! Coś mi nie wyszło! Mamooooo! Chodź! Wyszło mi cztery, a ja jeszcze w szkole nie umiem cztery! Mamoooooooo!

Faktycznie: policz, w puste miejsce... 

- I wszystko jasne! Nie masz wpisywać cyfry tylko narysować tyle kropek, ile jest żołędzi.

- To dobrze, bo cztery będzie dopiero za... - MŁODSZY przewraca kartki- Za jakieś dwa dni.

I wszystko jasne! MŁODSZEMU niespełna miesiąc zajęło dojście do żelaznej szkolnej reguły: szkole co szkolne, nie wychodź za linie, a co wiesz to Twoje.

Wydawało się MŁODSZEMU, że umie pisać, ale te fajeczki, zawijaski i pętelki! 

- Jeszcze trzy linijki "i". 

- Zrobię to za Ciebie. - STARSZY gotów jest wrócić do kaligrafii, byleby tylko uwolnić się od ułamków dziesiętnych.

- Nie możesz, ale... Ja powywijam, a Ty mi dokropkujesz. Dobra? Pani chyba nie pozna... Mamo, a jesteś przygotowana na to, że mi się za chwilę gumka skończy?

- Oczywiście! Mam plan A, B i C.

- A może plan A, I i U?

- Może być! Plan A: nowiutką gumkę wyciągam z szafy ze specjalistycznym sprzętem dla uczniaków.

- A jeśli nie znajdziesz?

- Przechodzę do planu...

- I!

- Tak. Plan I: zadzieram kiecę i lecę po gumkę do kiosku. A gdyby...

- A gdyby było zamknięte!?

- Wydzieram kartkę z zeszytu MŁODSZEGO i pożeraaaaaaam! Dużo masz jeszcze do zrobienia?

- Matematyka mi jeszcze została, ale to jest proste.

Integracja integracją (czyt. zajęcia zintegrowane) a wojna human- matfiz wiecznie będzie trwać.

Po chwili słyszę ulubione ostatnio słowo MŁODSZEGO:

- Badziewie! Tyle to ja nawet w przedszkolu nie kolorowałem... Co drugą figurę... Jeszcze?! Co oni jeszcze chcą?! Policz i wpisz... Założę się, że będzie dwa! Mówiłem że dwa! Badziewie!

MŁODSZY poznał ostatnio cyfrę 3. O czwórce na razie w szkole sza!

- Zobacz, mamo! Ale zadanie! 6 - 23!

Rozglądam się... Nie widzę...

- Tam! Obok Żabki!

Faktycznie. Godziny otwarcia Żabki, 6-23.

- A ile to będzie mamo? Chyba się nie da. Mam sześć, to nie mogę zjeść więcej...

- A jak chciałeś pożyczyć na deskorolkę? Miałeś 50 złotych...

- Poczekaj! Poczekaj! Już wiem!!!- MŁODSZY podskakuje na chodniku.

Po pięciu minutach stoimy nadal w tym samym miejscu. MŁODSZY oblicza, palce wygina, główkuje. 

- MŁODSZY pracuje za wolno. Nie możemy wszyscy na niego czekać. Proszę, by dokończył to w domu. I wolałabym, żeby pisał ołówkiem... Piórem będziemy pisać w drugiej klasie... Czy on musi nosić wszystkie podręczniki ze sobą?! Dźwiga, a to jeszcze wszystko miejsce na ławeczce zajmuje... Niech chowa do pudełka, inne dzieci chowają...

MŁODSZY siedzi na wielkim, ciężkim tornistrze na środku  chodnika i liczy. Ja czekam. KROPKA czeka. Obok na czerwonym czekają... Chyba nie na MŁODSZEGO. Jeszcze Wam wszystkim MŁODSZY obliczy! Tylko poczekajcie!